• Tafelblad:  massief geolied hout, naturel of donker gebeitst eiken met een beschermende naturel laklaag, of geoliede Amerikaanse notelaar.
• Onderstel:  poten in dezelfde kleur als het tafelblad, massief geolied hout; naturel of donker gebeitst eiken met een beschermende naturel laklaag, of geolied Amerikaanse notelaar; verbindingselement: gebogen plaatstaal, gepoedercoat (glad) in diepzwart.
• Herkomst van het hout:  eik (Quercus robur) uit West-Europa en/of Polen; Amerikaanse notelaar (Juglans nigra) uit de VS.

Jean Prouvé, in 1901 geboren in Parijs, Frankrijk. Hij volgde een opleiding als kunstsmid bij Emile Robert, Enghien en Szabo in Parijs. In 1924 opent hij een eigen werkplaats in Nancy en produceert hij in 1925 al de eerste meubels van vormgegeven plaatstaal. In 1930 is hij medeoprichter van de kunstenaarsvereniging ‘Union des Artistes Modernes’ (U.A.M.), in 1931 start hij met ‘Les Ateliers Jean Prouvé’. Daar ontstaan in de jaren ’30 talloze meubels zoals de eerste prefab architectuurelementen, voor onder meer het ‘Maison du Peuple’ in Clichy (in samenwerking met de architecten Beaudoin en Lods), die groot opzien baren door de staal- en glasconstructie. Tijdens de Tweede Wereldoorlog worden meubels van hout gemaakt wegens het tekort aan staal en worden eenvoudige huizen uit prefab-elementen gebouwd. Sinds 1940 is Jean Prouvé lid van de ‘Résistance’ en na de bevrijding van Nancy wordt hij burgemeester van de stad. Hij ontwerpt en bouwt huizen voor daklozen. In 1947 richt Jean Prouvé de fabriek ‘Maxéville’ op, waar zo’n 200 werknemers op 25.000 m2 naast meubels ook prefab-huizen en scholen produceren. Om aan de stijgende vraag te kunnen blijven voldoen, ontstaat in 1949 een eigen assortiment ‘meubelen’. Steph Simon neemt de exclusieve verkoop over. In 1953 verlaat Jean Prouvé de onderneming na onenigheid met de aandeelhouder die meer dan de helft van de aandelen bezit. In 1954 ontwerpt en bouwt hij zijn eigen huis. Van 1957-’68 geeft hij leiding aan het bouwconstructiebureau van de Compagnie Industrielle de Matériel de Transport (CIMT) in Parijs en van 1968-’84 heeft hij als zelfstandig raadgevend architect een bureau in Parijs.